เพื่อนไม่เก่า@ปัจฉิมนิเทศปี59

                                      ถ้าพูดถึงเรื่องเพื่อน แม้เวลาจะผ่านไปนานแค่ไหนเพื่อนก็ยังคือเพื่อน ยังอยู่ในความทรงจำ ความคิดถึงเสมอ.. วันปัจฉิมนิเทศจบม.3มาถึง เป็นวันที่ทั้งดีใจแล้วก็เสียใจไปพร้อมๆกัน ที่ว่าดีใจก็คือ ดีใจที่เราและเพื่อนๆได้จบการศึกษาในภาคบังคับ หรือจบชั้นม.3นั่นเอง แต่ความดีใจก็มักมาพร้อมกับความเสียใจเสมอ เมื่อต่างคนต่างจบการศึกษาแล้ว เพื่อนบางคนก็ต้องแยกย้ายกันไปโรงเรียนใหม่ๆบ้าง ยอมรับว่าแอบใจหายอยู่เหมือนกัน แต่ก็ต้องอดทน และร่วมดีใจกับเพื่อนๆด้วย ถึงแม้เราจะต่างคนต่างเรียนคนละที่ แต่เมื่อกลับมาเจอกัน เพื่อนก็ยังคือเพื่อน จำเอาไว้ว่า"เพื่อนไม่เคยเก่า"

รางวัลแห่งความสำเร็จ

               ครั้งหนึ่งดิฉันเคยเข้าร่วมการแข่งขันเครื่องบินจำลองและวิทยุบังคับ ซึ้งดิฉันได้เป็นตัวแทนของโรงเรียนดงหลวงวิทยา ซึ่งในหนึ่งทีมจะมีทั้งหมดสามคน ตอนนั้นดิฉันกำลังศึกษาอยู่ระดับมัธยมศึกษาปีที่1 เราไปแข่งกันที่จ.กรุงเทพ โดยประเภทของการแข่งขันก็จะเป็นประเภทสร้างสรรค์สวยงามบินได้ นับว่าเป็นครั้งแรกที่ได้ไปเที่ยวกรุงเทพเลยก็ว่าได้5555 ...การแข่งขันครั้งนี้มีคู่แข่งเดินทางมาจากหลายๆจังหวัด แต่ละทีมก็เก่งๆกันทั้งนั้น เราจะแข่งกัน2วัน ในวันแรกเราจะแข่งกันโดยการพรีเซนต์ตอบคำถามและบินเก็บคะแนน ในวันแรกผลออกมาบอกว่าเราคะแนนนำเป็นอันดับ1 ต้องมาบินเก็บคะแนนอีกพรุ่งนี้ 

               เช้าวันที่2 วันนี้เป็นวันบินเก็บคะแนนรอบสุดท้าย ถ้าเครื่องบินลำไหนบินอยู่ได้ครบ2นาทีก็จะได้คะแนนเต็ม ซึ้งถ้าเราบินได้ครบ2นาทีก็จะทำให้เราเป็นฝ่ายชนะ เพราะด้วยคะแนนที่นำมาตั้งแต่ทีแรกแล้ว ถึงคิวที่ต้องบิน..วินาทีนั้นตื่นเต้นม๊ากกกกกกกกกก เครื่องบินลอยขึ้นบนอากาศปุ๊ปปป ในใจนี่ก็บ่นนพึมพำๆ สวดมนต์จ้าาา5555

ผลปรากฎว่า เครื่องบินของเราบินได้ครบ2นาที เราชนะ!! ใช่...เราชนะ เย้!! รางวัลในครั้งนั้นจะเป็นถ้วยพระราชทานของพระบาทสมเด็จพระเทพรัตน์ฯ ดิฉันดีใจและภูมิใจมากๆกับความสำเร็จในครั้งนั้น

ทำบุญวันหยุด@วัดโพธิ์ชัย

              อรุณสวัสดิ์กับเช้าวันอาทิตย์ที่3 พ.ศ 2560 วันนี้ตรงกับวันขึ้น15ค่ำ1 เดือน  ในวันหยุดแบบนี้ ถ้าตรงกับวันพระ ดิฉันก็มักจะหาโอกาสเข้าวัดทำบุญ ซึ้งเช้านี้ก็เช่นกัน เช้านี้เราก็จะมาใส่บาตรกันที่วัดโพธิ์ชัยบ้าหนองหนาว เป็นวัดประจำหมู่บ้าน มีผู้เฒ่าผู้แก่ซึ่งก็ลงวัดเป็นประจำทุกวันอยู่แล้ว ทุกครั้งที่ได้เข้าวัดฟังธรรม จะทำให้เรารู้สึกสบายใจ ได้ทำบุญใส่บาตรอุทิศส่วนบุญให้เจ้ากรรมนายเวร ถึงแม้นานๆจะได้ทำหนึ่งครั้ง แต่ทุกครั้งที่ทำก็ทำให้เรารู้สึกมีความสุขและสบายใจ^^

เนื่องในโอกาสวันพ่อแห่งชาติ

"พ่อ"

               คำว่า"พ่อ"แม้จะเป็นคำสั้นๆแต่ก็มีความหมายลึกซึ้ง ทุกๆครอบครัวก็จะมีพ่อเป็นเสาหลักของครอบครัว พ่อเปรียบเสมือนช้างเท้าหน้าที่มีสมาชิกในครอบครัวเป็นช้างเท้าหลัง คอยให้กำลังใจและให้ความรักความอบอุ่น ให้ความร่วมมือและคอยช่วยเหลือในทุกๆเรื่อง....

          ด้วยความที่ครอบครัวของดิฉันมีพ่อเป็นผู้ชายคนเพียงเดียวในบ้าน พ่อเลยต้องทำงานหนักกว่าทุกๆคน เรื่องทำงานยกหามหรืองานอะไรที่หนักๆพ่อก็จะเป็นคนอาสาทำเองทั้งหมด พ่อต้องทำงานหาเงินเพื่อเลี้ยงสมาชิกในครอบครัวถึง5คนรวมทั้งตัวของพ่อด้วย เรื่องที่ว่าพ่อต้องเป็นคนหาเงินเลี้ยงทุกๆคนในบ้าน ...มันกลายเป็นเพียงแค่เรื่องราวในอดีต เพราะทุกๆวันนี้พ่อทำหนักเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้แล้ว สุขภาพพ่อไม่ค่อยสู้ดีเท่าไหร่ พ่อป่วยเป็นโรคลำไส้อักเสบ กินข้าวไม่ค่อยได้ จากที่เมื่อก่อนน้ำหนักพ่อ70กว่าๆ แต่ตอนนี้น้ำหนักพ่อเหลือแค่ประมาณ50กก. เมื่อพ่อทำงานหนักไม่ได้ ภาระและหน้าที่ทุกอย่างเลยต้องตกมาถึงแม่ แม่ทำงานทุกๆอย่างแทนพ่อ เป็นเสาหลักต้นใหม่ของครอบครัว ในทุกๆวันแม่ทำงาหนักมาก... ตอนกลางคืนแม่ไปกรีดยาง พอตกกลางวันแม่ก็ต้องไปสวน  หยอดน้ำกรด..ทำนาทำไร่ เรียกได้ว่าทำงานทุกๆอย่างจริงๆ ใน1วันแม่มีเวลานอนแค่วันละไม่กี่ชั่วโมง ไม่ใช่แค่แม่ต้องหาเงินเลี้ยงชีพเลี้ยงดูทุกคนในครอบคัว เพราะเมื่อพ่อป่วยก็จะทำให้มีค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้นจากเดิม นั่นคือค่ายารักษาโรคของพ่อ แม่ถือได้ว่าเป็นหญิงแกร่ง เป็นฮีโร่ของลูกๆและทุกคนในครอบครัว แม่ทำงานหนักแบบไม่เคยบ่นสักคำ แม้งานที่ทำจะเป็นหน้าที่ของผู้ชาย แต่เมื่อมาถึงจุดๆนึงเมื่อมันจำเป็นจริงๆแม่ก็ต้องทำ แม่จะสอนดิฉันอยู่เสมอว่า"..คำว่าครอบครัว.." ไม่ใช่แค่ต้องให้คนใดคนหนึ่งที่เป็นเสาหลักของครอบครัวคอยดูแลทุกๆคน แต่ทุกๆคนต้องคอยดูแลกันและกัน ครอบครัวคือสิ่งที่ทุกคนต้องพึงคำนึงเสมอว่า"..เมื่อคนใดคนหนึ่งมีแรงอยู่ก็ต้องทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด แต่เมื่อคนหนึ่งไม่มีแรงเหลือพอที่จะทำหน้าที่ของตัวเองได้ อีกคนก็ต้องช่วยแบ่งเบา เพราะทุกๆสิ่งทุกๆที่เราทำไม่ใช่เพียงเพราะทำเพื่อตัวเอง แต่เราทำเพื่อครอบครัว.."
           ไม่ว่าจะวันพ่อปีนี้หรือปีไหนๆ สิ่งที่ทำมาทุกๆปีอยู่แล้วคือกราบขอขมาพ่อ ก็จะช่วยแบ่งเบาภาระของพ่อ แม้มันอาจจะไม่มากมาย แต่ก็จะให้เต็มกำลังที่สุด สุดท้ายนี้ก็ไม่มีอะไรมากมายนอกจาก..ขอให้พ่อมีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรง อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูกๆไปนานๆ รักพ่อที่สุดดด